Een Hardangerviool of Hardangervedel (Noors: Hardingfele) is een Noorse viool met behalve de vier melodiesnaren nog vier of meer resonantiesnaren die het instrument extra galm meegeven door het meetrillen. De kam is vlakker dan op een gewone viool. Het instrument is meestal uitbundig versierd.

De naam komt van de streek in Noorwegen waar de viool vandaan komt, Hardanger.

Isak Nilssen Botnen (1669-1759) wordt gezien als de "vader" (of constructeur) van de moderne Hardangerviool. Hij werd geboren op de boerderij Skaar te Hardanger (provincie Hordaland). Zijn violen kenden een variërend aantal resonantiesnaren, meestal twee maar ook wel meer, tot maximaal zes. Ongeveer vijftien door hem gemaakte violen bestaan nog.

Zijn zoon, Trond Isaksen Botnen (Flatabø) maakte ongeveer duizend violen, waarvan er dertig à veertig bewaard zijn gebleven. Hij bouwde de oudste bewaarde, in Noorwegen gebouwde viool. Onderzoek heeft deze het bouwjaar 1764 gegeven en die is te zien in het Hardanger Folkemuseum in Utne.

Er bestaat een nog oudere Hardangerviool. Deze werd in 1651 gemaakt door Ole Jonsen Jaastad (1621-1694) van Ullensvang.

Nickelharpa

De nyckelharpa betekent letterlijk sleutelharp/toetsharp en is een snaarinstrument uit Zweden dat wordt gebruikt om volksmuziek te spelen, traditioneel in de streek Uppland. Het instrument wordt in het Nederlands ook wel sleutelvedel of sleutelharp genoemd.

De nyckelharpa is verwant met de draailier. Bij beide instrumenten drukt de speler snaren in via toetsen, waardoor de toonhoogte wordt bepaald. De nyckelharpa wordt met een korte strijkstok aangestreken. Dat is het belangrijkste verschil met de draailier, waar de snaren in beweging worden gebracht door een wiel met een zwengel. Zo valt de nyckelharpa samen met de draailier eerder in de categorie 'mechanische instrumenten', al is het strikt genomen een strijkinstrument.
De muzikant bespeelt het instrument in zittende positie, met de harpa dwars op zijn schoot, of staande waarbij het met een riem rond de nek hangt. De boogvoering gebeurt opwaarts. Met de linkerhand bedient de bespeler toetsen, die tangenten in beweging brengen waardoor de snaarlengte wordt verkort.

Kantele